Kuğu hepimizin zihninde aşkla ve sevgililerle yakından alakalıdır. Hem oyunda hem de masalda yer almasının bir diğer sebebi de bu. Bunun nedeni ise ise kuğunun tek eşli olması ve ölene kadar partnerlerine olan bağlılığıdır. Derin bir sadakat duygusuna sahiptirler ve öldükten sonra bile bağlılığını sürdürenler vardır. O yüzden aşkın en saf halini temsil eder şekilde bolca denk geliriz.
Kuğuların gölde çabasızca süzülüşü, zerafeti, uçuşu ile dişiliğin en eski simgelerinden biridir. Tanrıçaların Beyaz kuğu şekline büründüğü mitik olarak yaygın şekilde geçer ayrıca seslerinin güzelliği, kanatlarını açıp uçarken çıkardıkları müzik, Güneş’in ışığıyla haliyle Güneş Tanrılarının ilhamıyla özdeşleştirilmiştir. Tanrıça’nın eski betimlemelerinde yer alır. Güzel olmalarının yanı sıra vahşi tarafları da vardır. Alanlarını koruma konusunda agresiftirler ve sınır çizmeye dair güçlü bir içgüdülere sahiptir. Haliyle bir yandan saf güzellikken öte yandan tekinsiz bir görünümleri vardır.
Masallarda Kuğu
Masallarda peri kızlarının kuğuya dönüşmesi “ilahi dişi” olarak karşımıza çıkar. Çok yaygın bir imgedir ve kahramanın dişi gizemlerini keşfedişidir. Yılan gibi olan ince boynuyla suyun derinliklerine hakimdir yani dişi gizemin derinlerine hakimdir. Boynu en uzun olan kuş türüdür ve kozmik yılan simgesini içerir. Haliyle duruşu, boynunun uzunluğu, suyun en derinine dalabilme yeteneği diğer alem ile bu alem arasındaki bağı temsil eder. Nordik inançlarda ataların ruhlarının habercisidir. Bu yüzdendir ki birçok yaratılış mitinde kuğu yer alır; kozmik sulardan ilk toprağı çıkarandır. Güzellik, sezgiler, arınmayı temsil eder.
Özellikle kışın soğunda yüzmeleri bana Kuzey geleneklerinde önemli yere sahiptir. İskandinav geleneğinde ruhların dünyasına uçup geldikleri için ataların ve ruhların mesajlarını getiren bir hayvan olarak görülürdü ve kutsal yumurtası ilahiliği taşıyan, öte alemden gelen bir kutsama sayılırdı ve bir çok mistik geleneğinde ve kutsal ritüelinde bu yüzden yer almaktadır. Druid geleceğinde kutsaldırlar ve ruhların yolculuğuyla alakalıdır. Kutsal ritüel giysilerinde muhakkak tüyleri kullanılırdı.
Siyah kuğu ise daha çok içsel gölgelerimizi, geceye dair gizemleri ve kişilik değişimlerini sembolize eder.
Kuğular simya betimlemelerinde de tuzlu suyu arıtabilip içebilmeleri sebebiyle yoğun olarak geçer. Simyacı Libavius, kuğuların ağzılarından çıkardıkları beyaz sıvıdan bahseder ve kutsal beyaz iksir olduğunu dile getirir. Doğadaki simyacılardan biridir. Gizemlerin beden bulmuş halidirler…
Masallar ve mitlerde özetleyecek olursak dişi gizemlerin, sadakatin, aşkın ve içsel doğamıza, ruhumuzun sularına dalmanın ve kendimize ait bir şeyleri bulmanın sembolüdür.